&nsp;
&nsp;
&nsp;
&nsp;
翌日。
&nsp;
&nsp;
&nsp;
因为陌生的环境让铃兰很早就醒来了,她走出客厅,浩正在厨房手忙脚乱地做着明治。
&nsp;
&nsp;
&nsp;
第一次见男人做早餐,那画面挺温馨的。
&nsp;
&nsp;
&nsp;
“浩。”
铃兰在背后轻轻轻叫了一声。
&nsp;
&nsp;
&nsp;
她的长发微乱,身上穿着的男装白衬衫刚好齐到膝盖以上个二十公分,里面的可爱隐约可见。
她不知道这个样真的很诱人!
&nsp;
&nsp;
&nsp;
“你醒拉?”
浩回头看了她一眼,迷人地扬起笑容又继续忙手上的活儿。
&nsp;
&nsp;
&nsp;
铃兰淡淡地“嗯”
了一声,轻步走到他身旁。
&nsp;
&nsp;
&nsp;
“怎么不多睡一会儿?”
&nsp;
&nsp;
&nsp;
“不睡了,我的心很不安,总觉得会发生什么似的。
我怕……”
她怕会连累他,可是更怕出口后会被他马上赶走。
&nsp;
&nsp;
&nsp;