&nsp;
&nsp;
&nsp;
&nsp;
她们低头沉默不语。
全场鸦雀无声。
&nsp;
&nsp;
&nsp;
平时受她们的冷嘲热讽够多了,今天居然会乖乖听训不顶嘴?
铃兰暗生疑惑。
&nsp;
&nsp;
&nsp;
背后突然响起一阵热烈的掌声。
&nsp;
&nsp;
&nsp;
铃兰猛回头,那张俊美的笑脸有种让人怦然心动的魔力。
&nsp;
&nsp;
&nsp;
“你什么时候来的?”
&nsp;
&nsp;
&nsp;
美丽的脸庞又泛起丝丝绯红,她侧过面。
&nsp;
&nsp;
&nsp;
“刚刚啊,正好碰上这个精彩的场面。”
逸枫缓缓地向她走过去,脸上还是带着浅浅的笑容,“没想到咱们兰儿教训人的时候这么有气势!
什么时候到我家帮我训训下人呢?”
&nsp;
&nsp;
&nsp;
哪来有气势,只是刚巧遇上她们不顶嘴罢了!
&nsp;
&nsp;
&nsp;
“你是在取笑我吗?”
&nsp;
&nsp;
&nsp;
“我怎么会取笑你呢?
兰儿。”